De informatievoorziening in onze gezondheidszorg is beroerd en is altijd beroerd geweest. Er wordt weliswaar veel onderzoek uitgevoerd en gemeten in instellingen, maar eigenlijk weten we niet veel. Het onderzoek is vaak niet generaliseerbaar, er wordt veel hobbyonderzoek uitgevoerd, waarvan de geldigheid en de betrouwbaarheid niet te beoordelen is, en de registraties van instellingen zijn onvolledig en onbetrouwbaar. Eerlijk gezegd, weten we gewoonweg niet of behandeling en zorg effectief zijn, of we wel altijd de beste zorg krijgen, of ‘ze’ wel op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen en de beste kennis, of het normaal is dat we moeten wachten en of de rekening redelijk en billijk is.