
Op woensdagmiddag 25 augustus 2010 gaat om half zes de telefoon. Slecht nieuws: mijn jongste broer vertelt me dat mijn moeder is gevallen en niet meer kan lopen. Mijn moeder is 82 jaar. Ze gebruikt al 30 jaar corticosteroïden, heeft astma, suikerziekte en Alzheimer. Ze is kwetsbaar en verward en afhankelijk van de zorg van mijn vader. Mijn vader is 85 jaar, weegt 53 kilo en wordt vergeetachtig. Hij verzorgt mijn moeder: kleedt, voedt haar, geeft haar medicijnen en doet de huishouding. Mijn ouders willen alles zelf regelen, vermijden elke vorm van hulp en bezoeken slechts bij hoge nood een arts.