Besteding van gemeenschapsgelden aan wetenschappelijk onderzoek is gerechtvaardigd als het maatschappelijk relevant is, schreef Bouter in 1994 in het Tijdschrift voor Sociale Gezondheidszorg. Sindsdien is de samenleving zich steeds nadrukkelijker gaan bemoeien met de sturing en evaluatie van wetenschappelijk onderzoek. Goed wetenschappelijk onderzoek is niet meer voldoende. Onderzoekers worden in toenemende mate óók aangesproken op de vraag naar het maatschappelijke rendement of de maatschappelijke impact van het onderzoek. De redenen daarvoor zijn helder. De gezondheidszorg wordt immers voortdurend geconfronteerd met allerlei complexe problemen die vragen om wetenschappelijke kennis. Het is een gerechtvaardige wens om hiervoor het intellectuele kapitaal in te zetten dat voorhanden is in universiteiten en onderzoeksinstituten.