Sturen op uitkomsten, de patiënt als klant, snellere en betere zorg – het zijn begrippen die anno 2005 centraal staan in kwaliteitsmanagement. 15 Jaar geleden hadden ze nog nauwelijks betekenis; toen lag het accent op kwaliteitssystemen, richtlijnontwikkeling, zelfregulering en tripartite overleg. De overheid kondigde in 1990 deregulering aan, maar in plaats daarvan kwam er complexere regelgeving en meer toezicht en controle. Gevolg: een merkwaardige tegenstelling met enerzijds enthousiasme voor het aangetoonde verbeterpotentieel en voor sturing op uitkomsten, anderzijds een oplopende bureaucratische en administratieve last en moeizame relaties met verzekeraars. In deze bijdrage schetst Renee Bering een beeld van de meest opvallende successen en zorgen op het terrein van kwaliteitsmanagement van de afgelopen jaren.